Historia gminy Bukowiec [ Historia (dokument archiwalny) ]
Pierwsza wzmianka pochodzi już z roku 1342. Bukowiec założył w roku 1353 książę cieszyński Kazimierz, darując ok. 147 ha lasu niejakiemu Grosowi, który stał się pierwszym wójtem Bukowca. Bukowiec początkowo miał chronić południowo-wschodnią część księstwa cieszyńskiego. Wójtowi Grosowi zezwolono wybudować na Olzie młyn, otworzyć karczmę, rzeźnię, a także prowadzić kuźnię. Pierwsi mieszkańcy utrzymywali się, karczując lasy bukowe (stąd wzięła się nazwa wsi), stopniowo jednak ludzie uprawiać zaczęli rolę. Kiedy do Bukowca i w okolice napływać zaczęli Wołosi, którzy zajmowali się pasterstwem, rozwijać zaczęło się w tych stronach szałaśnictwo, Ludność z Bukowca początkowo mieszkała w prostych drewnianych chałupach pozbawionych kominów - dym z ogniska wydostawał się z izby otworem umieszczonym nad drzwiami prowadzącymi do sieni, stamtąd na strych, i wreszcie okienkiem na zewnątrz (takie chałupy nazywano "kurnymi" albo "dymnymi", spotkać można się też z określeniem "kurloki") Obejścia były bardzo skromne - małe okienka, masywne stoły, ławy z oparciami, które służyły także do spania, dwie krótsze ławy bez oparcia służące do siedzenia przy stole, łóżko dla gospodarzy i prycze dla starszych dzieci. Większy komfort przyniosła do chałup dopiero druga połowa 19. wieku, kiedy miejscowa ludność zaczęła szukać pracy w miastach i stykać się dzięki temu z miejskim stylem życia. Znaczący wpływ na rozwój wioski miał fakt, że leżała ona na tzw. "szlaku solnym", który prowadził z polskich kopalń soli w Wieliczce przez Kraków, Oświęcim, Zator, Bielsko, Żywiec, Koniaków, Istebną, Bukowiec i Piosek do Jabłonkowa, Handel solą rozwijał się od 18. wieku. Bukowiec korzystał na nim - wszak furmani wozili sól właśnie tędy. Mieszkańcy Bukowca ponadto zajmowali się uprawą roli, transportem drewna, kowalstwem, były też we wsi dwa młyny? Wraz z rozwojem przemysłu bukowczanie dojeżdżać zaczęli do pracy w okolicznych fabrykach. Bliskość granicy sprawiła, że kwitło też inne "rzemiosło" - mianowicie przemyt. alkoholu, aksamitu, koni, Długą tradycję ma w Bukowcu szkolnictwo - tutejsze dzieci kształcić mogły się już od roku 1792. Pierwszym nauczycielem był kowal Sikora, nauka odbywała się w jego kuźni. Obecnie są we wsi dwie szkoły - polska i czeska.
Gmina miała swoją własną pieczęć już w roku 1702. Owalna pieczęć o wysokości 25 mm i szerokości 21 mm przedstawiała obrazek łopaty. Dużymi literami wykonany napis głosił: (9+) * BVKOWETZ * ANNO 1702.
W roku 1816 Bukowiec postarał się o nowe godło, na którym znalazła się tym razem łopata przedstawiona w odwrotnej pozycji (skierowana w górę), ponadto nasada opierała się na dwu pagórkach. Owalna pieczęć o wysokości 28 mm i szerokości 25 mm opatrzona była napisem otoczonym na zewnątrz podwójną, a wewnątrz pojedynczą linią: (9+) BVKOWIEC * ANNO 1816. Gumowski znalazł odbitkę tej pieczęci pochodzącą jeszcze z roku 1838. Łopata pojawia się na urzędowych pieczęciach Bukowca także w pierwszej połowie 20. wieku.
