ZASTRZYK DWUTLENKU WĘGLA Jest to zabieg, podczas którego dochodzi do gromadzenia gazu pod skórą - do tworzenia podskórnego emfyzemu. Gaz rozprzestrzenia się na znaczne odległości. Z tkanki podskórnej dwutlenek węgla jest usuwany przez naczynia krwionośne. Znika w ciągu kilkudziesięciu minut, maksymalnie po kilku godzinach. Wywołuje na skórze lokalne zmiany, wzrost temperatury skóry, podwyższoną cyrkulację krwi i ma działanie analgetyczne.
Działanie dwutlenku węgla pod skórą:
wzrost ciśnienia cząstkowego dwutlenku węgla i obniżenie pH może wspomagać uwalnianie tlenu z oksyhemoglobiny (nasyconego tlenem barwnika krwi)
spadek pH w tkance podskórnej na wartości 6,8 lub niższe prowadzi do wzrostu przepuszczalności kapilar
spadek pH poniżej wartości 6,5 prowadzi do wzrostu elastyczności i obniżenia wytrzymałości pierwotnie minimalnie rozciągliwych włókien kolagenowych
Działanie dwutlenku węgla na inne organy:
dwutlenek węgla jest silnym peryferyjnym czynnikiem dylatującym włókna kolagenowe
drażni vasomotoryczny ośrodek oddechowy i vasomotoryczne ośrodki w rdzeniu kręgowym
wywołuje drażnienie reflektoryczne przez chemoreceptory
rozszerza naczynia wieńcowe, poprawia ukrwienie mięśnia sercowego, zwiększa jego tonus i pojemność minutową
drażni vagus i wywołuje bradykardię, obniżenie ciśnienia krwi
Wskazania w leczeniu zastrzykami gazowymi:
choroba ischemiczna kończyn dolnych
peryferyjny naczyniowy syndrom diabetyczny
vasoneurozy
postflebityczny syndrom, owrzodzenie podudzi
choroba ischemiczna serca z syndromem anginy pectoris
degenerat. Choroby stawów i kręgosłupa z bólami
periarthritis humeroscapularis (stan zapalny tkanki w okolicy stawu)
lumbago i sacralgia (bóle krzyża), ew. pochodzenia ginekologicznego
